Kawa, kawowiec i Hawaje - ciag dalszy

Drzewo kawowe kwitnie na biało od stycznia do maja. Kwiaty utrzymują się tylko dwa dni, efekt ten określany jest mianem " hawajskiego śniegu".

W ciągu siedmiu miesięcy owoce dojrzewają, a w okolicach sierpnia rozpoczynają się zbiory. 

Każda wertykalna gałąź drzewa owocuje raz na 2 lata, co zmusza farmerów do odpowiedniego formowania drzew, aby utrzymywać ciągłość produkcyjną. Od sierpnia do grudnia "pickerzy" zbierają tylko i wyłącznie czerwone owoce kawy. Należy tu wspomnieć, iż jest to pierwszy etap, w którym rozpoczyna się wyścig o doskonałą filiżankę kawy.

Zanim kawa trafi do palarni, przechodzi kilka innych etapów polegających na segregacji i separacji najlepszych nasion.

Po zbiorze czerwonych owoców kawy, przenoszone są one do urządzenia określanego jako "Pulping Machine".

Maszyna ta ma za zadanie usunięcie skórki i miąższu, a następnie podanie oczyszczonych pestek do zbiornika z wodą. 

W zbiorniku następuje rozdzielenie nasion. Lekkie nasiona unoszą się na powierzchni i zostają usuwane jako nie nadające się do dalszych procesów. Dobre ziarna z dna zbiornika za pośrednictwem wody transportowane są do suszarni, gdzie są osuszane do momentu uzyskania wilgotności ziarna na poziomie 12%.

Gdy wilgotność ziaren jest na poziomie 12%, poddawane są one procesom suchym, mającym na celu ostateczne wybranie ziaren spełniających wymagania producenta. "Hulling Machine" podaje ziarna kolejnej obróbce. 

Usuwa z nich łuski pozostałe po procesie suszenia pozostawiając  czyste, właściwe zielone ziarna. Następnie ziarna są segregowane na stole wibracyjnym według wielkości i ciężaru. Najlżejsze i najmniejsze ziarna są traktowane jako odpad, charakteryzują się licznymi defektami w kształcie i barwie, a wprowadzenie takich ziaren do palenia może mieć bardzo przykre konsekwencje w ostatecznym smaku kawy. Wysokiej jakości ziarna rozdzielane są  według rozmiaru. Ich wielkość w połączeniu z wilgotnością i odpowiednimi warunkami magazynowania jest podstawą tworzenia wyjątkowych i niepowtarzalnych kaw. Kwestią sporów może być znaczenie ziarna peaberry, ale o tym za chwilę.

W Kona spotkaliśmy się z następującym podziałem ziaren: Extra Fancy, Fancy, #1, Prime, Mother Beans i Peaberry. 

Za najlepsze ziarna uznaje się Extra Fancy. Są one największe i charakteryzują się najlepszą kombinacją smaku i aromatu, na które wpływ ma praktycznie wszystko: sama uprawa i kondycja drzew, przez suszenie i magazynowanie po odpowiedni sposób palenia.
Kontrowersyjną kwestią jest ziarno Peaberry. Przy opisywaniu tego ziarna należy wspomnieć, że trzymając ziarno kawy w ręku, widzimy tylko połowę, gdyż owoc kawowca składa się w środku z dwóch pestek (takich połówek).W przypadku ziarna peaberry w owocu ma miejsce defekt lub, jak kto woli, modyfikacja genetyczna, polegającą na braku wykształcenia się dwóch połówek i powstaniu jednej walcowatej pestki 

W Kona ziarno to jest uznane za wyjątkowe, a w Brazylii za odpad. Charakteryzuje się większą zawartością cukru niż jakiekolwiek inne ziarna oraz niewielką kwaskowatością.
Dzieląc ziarna należy zaznaczyć, że na podstawie ich wyglądu możemy dokonać podziału na Robustę czy Arabicę. Patrząc na płaską część ziarna, ziarno Arabici ma kolor zielony, jest podłużne (łezka), natomiast Robusta owalne i zdecydowanie mniejsze. Różnią się one walorami smakowymi, ceną, jak również tolerancją na warunki pogodowe, na przykład Robusta rośnie na niższych wysokościach i jest bardziej tolerancyjna na suszę. W skrócie Arabica jest najbardziej cenioną i szlachetna kawą, którą po przygotowaniu charakteryzuje się delikatną kwaskowatością, która jest cechą pożądaną w idealnym kubku. Robusta jest kawą mniej szlachetną i charakteryzuje się niższą kwaskowatością, ale większą goryczką. Jest często używana przy tworzeniu mieszanek, aby zniwelować zbyt dużą kwaskowatość spowodowaną np. użyciem kilku arabic, bądź arabic niskiej jakości. Również ze względu na swoją cenę jest często używana do produkcji "kaw" jakie często widzi się na sklepowych półkach.